Egypte "Blue hole-Ras Abu Galum-Mozes Berg
Door: jan en finy lekatompessy
Blijf op de hoogte en volg Jan en Finy
29 Augustus 2011 | Nederland, Zwolle
Blue Hole
De Blue Hole is een van de beroemdste duikplekken van de Rode Zee. Helaas niet alleen vanwege de schoonheid, maar ook vanwege het feit dat hier al verschillende duikers de dood gevonden hebben. Maar als je je aan de limieten houdt die voor je brevet en voor het sportduiken in de Rode Zee gelden, is duiken in de Blue Hole veilig, en heel erg de moeite waard. Elke dag komen hier veel toeristen naar toe om te snorkelen/ duiken De Blue Hole heeft een omtrek van 150 m, een doorsnede van 85 m, en een diepte van ongeveer 110m. In de Blue Hole bevindt zich een tunnel, genaamd “The Arch”, die start op 52m diepte, een lengte heeft van rond de 26m, en leidt naar de open zee aan de buitenkant van de Blue Hole. Vooral in deze tunnel zijn veel ongelukken gebeurd. Omdat The Arch beneden de limiet voor het sportduiken in de Rode Zee ligt, gaan we er tijdens onze duiken niet doorheen. De binnenkant van de Blue Hole is bekleed met koraal, waar je veel verschillende vissoorten tegenkomt. Je kunt er voor kiezen om direct door “the Blue” te zwemmen, wat wil zeggen dat je dwars oversteekt. Een ervaring op zich om dit eens uit te proberen: risico op verdwalen is er niet, je komt uiteindelijk altijd bij de wand terecht! Je komt veel verschillende soorten vis en koraal tegen. Van poetsvissen die je oren met alle liefde schoonpoetsen, tot octopussen die hun camouflagekunsten laten zien, murenes, en soms in de open zee een voorbijzwemmende schildpad, tonijn of haai.
Ras Abu Galum
Ras Abu Galum ligt ongeveer 8 km ten noorden van de Blue Hole. Je gaat op een kameel langs de kust over een smal rotspad. Na ongeveer anderhalf uur kom je aan bij Ras Abu Galum. Deze plaats wordt meestal als dagtrip gedaan, waarbij je tussen de duiken/snorkelen door in een van de restaurantjes kunt genieten van een bedouinenmaaltijd en iets te drinken. Tijdens de duiken kun je verschillende harde en zachte koralen bewonderen, koraaltafels en verschillende vissoorten. Doordat dit een duikplek is waar niet massaal gedoken wordt, is veel van het koraal nog onaangetast en kun je in alle rust genieten van het onderwaterleven. Onze Gids liet werkelijk alles zien wat onder water is , schelpen laten happen e.d. in een woord geweldig. Na ca 45 minuten duiken gingen wij weer aan wal. Tijdens het fotograferen en verkeerde zet van mij voeten ben ik gebeten door een Giant Muray, maar zeer goed behandel door onze gids met medicijnen.
GEBEL MUSA/Mount Sinaï/Mozes berg
Om negen uur s’avonds vertrokken wij vanuit onze Hotel naar Dahab, het was weer geweldig om weer over de woestijn te gaan. Eindelijk aangekomen en werden opgewacht door onze Hassan die al 2 jassen meegenomen had voor ons tegen de kou op de berg. Even sightseeing in het centrum en dan naar de busje. Wij moesten nog ca. 30 minuten wachten want enkele van onze Russische medepassagiers hadden de paspoorten laten liggen in het hotel, dus die moesten eerst opgehaald worden. Om 23.30 uur vertrok wij naar de berg Sinaï om ‘s ochtends de zonsopgang mee te maken. De berg Sinaï is een berg met een bijbelse geschiedenis. Mozes zou hier de 10 geboden hebben ontvangen. Wij kwamen hier om 1.30 aan, onze gids Musa stond al op ons te wachten en wilde direct de berg op, bij het St.-Catharinaklooster beginnen we te lopen. Temperatuur was niet zo fijn, het was een beetje koud, wij hadden gelukkig nog de jassen van onze Hassan aan. Er stonden ook veel kameleneigenaren langs de opgaande weg, die erop wachten dat zij iemand konden begeleiden naar de top van de Sinaï. De eerste 2 uren lopen dat was behoorlijk pittig te noemen, je zag ook dat iedereen toch moeite mee hadden om steeds verder te gaan, enkelen waren al reeds verder gegaan boven een kameel. De paden waren soms zeer stijl en ook moeilijk te onderscheiden, omdat je alleen kon zien via de zaklantaarn van Musa onze gids. Nu zijn we beland op een rechte pad waar de kamelen rusten, verder kon je alleen lopen. Er volgt nu nog een steile rotstrap van 750 treden. Al met al is het een pittige klim en inmiddels is er ook een koude wind opgestoken. Om 4.30 staan we op de top, 2285 meter hoog. Er staat een klein kerkje, Musa ging een plekje zoeken die uit de wind stond, Wij trekken onze jassen goed aan, slaan een slaapzak om onze schouders en wachten de zonsopgang af, enkele van ons probeerden nog te slapen. Wanneer het bijna zover is dat de zon boven de bergen uitkomt, moeten we nog oppassen ons verworven territorium niet kwijt te raken aan opdringende videotoeristen. Zonsopgang is geweldig, ik was aan het filmen en merkte dat er mensen zijn die aan het bijbellezen waren en naast ons verschillende aan het huilen waren, dit maak je zelden mee. Wat een emoties kwamen er los. De gids vertelde ons dat wij later zullen teruggaan, omdat het minder druk is. Na enkele uren teruglopen en alles dat zeer begon te doen, kwamen we weer terug bij het beginpunt, het St.-Catharinaklooster. Daar wachten we tot we naar binnen mogen. We zijn bij de eerste groep die toestemming krijgt. Ook in het klooster het een en ander met bijbelse geschiedenis. Zo is er het brandende braambos dat een loot moet zijn uit het bos van waaruit God Mozes toesprak en hem opdroeg zijn volk naar het beloofde land te leiden. Andere hoogtepunten zijn de vele iconen en de klokketoren uit 1871 die door Tsaar Alexander is geschonken. Opvallend is ook de moskee in het klooster. Deze werd in 1106 gesticht om de plaatselijke moslimheersers gunstig te stemmen. Wanneer we het klooster uit zijn, gingen wij snel naar ons busje, wilden helemaal niets drinken of eten, we wilden terug naar ons hotel, of we vermoeid waren? Het was best pittig te noemen de beklimming van de Mozes Berg. We gaan terug naar Dahab. De rest van de dag, een beetje rustig aan: we zijn nog wat slaperig na een nacht wakker te zijn.
De Blue Hole is een van de beroemdste duikplekken van de Rode Zee. Helaas niet alleen vanwege de schoonheid, maar ook vanwege het feit dat hier al verschillende duikers de dood gevonden hebben. Maar als je je aan de limieten houdt die voor je brevet en voor het sportduiken in de Rode Zee gelden, is duiken in de Blue Hole veilig, en heel erg de moeite waard. Elke dag komen hier veel toeristen naar toe om te snorkelen/ duiken De Blue Hole heeft een omtrek van 150 m, een doorsnede van 85 m, en een diepte van ongeveer 110m. In de Blue Hole bevindt zich een tunnel, genaamd “The Arch”, die start op 52m diepte, een lengte heeft van rond de 26m, en leidt naar de open zee aan de buitenkant van de Blue Hole. Vooral in deze tunnel zijn veel ongelukken gebeurd. Omdat The Arch beneden de limiet voor het sportduiken in de Rode Zee ligt, gaan we er tijdens onze duiken niet doorheen. De binnenkant van de Blue Hole is bekleed met koraal, waar je veel verschillende vissoorten tegenkomt. Je kunt er voor kiezen om direct door “the Blue” te zwemmen, wat wil zeggen dat je dwars oversteekt. Een ervaring op zich om dit eens uit te proberen: risico op verdwalen is er niet, je komt uiteindelijk altijd bij de wand terecht! Je komt veel verschillende soorten vis en koraal tegen. Van poetsvissen die je oren met alle liefde schoonpoetsen, tot octopussen die hun camouflagekunsten laten zien, murenes, en soms in de open zee een voorbijzwemmende schildpad, tonijn of haai.
Ras Abu Galum
Ras Abu Galum ligt ongeveer 8 km ten noorden van de Blue Hole. Je gaat op een kameel langs de kust over een smal rotspad. Na ongeveer anderhalf uur kom je aan bij Ras Abu Galum. Deze plaats wordt meestal als dagtrip gedaan, waarbij je tussen de duiken/snorkelen door in een van de restaurantjes kunt genieten van een bedouinenmaaltijd en iets te drinken. Tijdens de duiken kun je verschillende harde en zachte koralen bewonderen, koraaltafels en verschillende vissoorten. Doordat dit een duikplek is waar niet massaal gedoken wordt, is veel van het koraal nog onaangetast en kun je in alle rust genieten van het onderwaterleven. Onze Gids liet werkelijk alles zien wat onder water is , schelpen laten happen e.d. in een woord geweldig. Na ca 45 minuten duiken gingen wij weer aan wal. Tijdens het fotograferen en verkeerde zet van mij voeten ben ik gebeten door een Giant Muray, maar zeer goed behandel door onze gids met medicijnen.
GEBEL MUSA/Mount Sinaï/Mozes berg
Om negen uur s’avonds vertrokken wij vanuit onze Hotel naar Dahab, het was weer geweldig om weer over de woestijn te gaan. Eindelijk aangekomen en werden opgewacht door onze Hassan die al 2 jassen meegenomen had voor ons tegen de kou op de berg. Even sightseeing in het centrum en dan naar de busje. Wij moesten nog ca. 30 minuten wachten want enkele van onze Russische medepassagiers hadden de paspoorten laten liggen in het hotel, dus die moesten eerst opgehaald worden. Om 23.30 uur vertrok wij naar de berg Sinaï om ‘s ochtends de zonsopgang mee te maken. De berg Sinaï is een berg met een bijbelse geschiedenis. Mozes zou hier de 10 geboden hebben ontvangen. Wij kwamen hier om 1.30 aan, onze gids Musa stond al op ons te wachten en wilde direct de berg op, bij het St.-Catharinaklooster beginnen we te lopen. Temperatuur was niet zo fijn, het was een beetje koud, wij hadden gelukkig nog de jassen van onze Hassan aan. Er stonden ook veel kameleneigenaren langs de opgaande weg, die erop wachten dat zij iemand konden begeleiden naar de top van de Sinaï. De eerste 2 uren lopen dat was behoorlijk pittig te noemen, je zag ook dat iedereen toch moeite mee hadden om steeds verder te gaan, enkelen waren al reeds verder gegaan boven een kameel. De paden waren soms zeer stijl en ook moeilijk te onderscheiden, omdat je alleen kon zien via de zaklantaarn van Musa onze gids. Nu zijn we beland op een rechte pad waar de kamelen rusten, verder kon je alleen lopen. Er volgt nu nog een steile rotstrap van 750 treden. Al met al is het een pittige klim en inmiddels is er ook een koude wind opgestoken. Om 4.30 staan we op de top, 2285 meter hoog. Er staat een klein kerkje, Musa ging een plekje zoeken die uit de wind stond, Wij trekken onze jassen goed aan, slaan een slaapzak om onze schouders en wachten de zonsopgang af, enkele van ons probeerden nog te slapen. Wanneer het bijna zover is dat de zon boven de bergen uitkomt, moeten we nog oppassen ons verworven territorium niet kwijt te raken aan opdringende videotoeristen. Zonsopgang is geweldig, ik was aan het filmen en merkte dat er mensen zijn die aan het bijbellezen waren en naast ons verschillende aan het huilen waren, dit maak je zelden mee. Wat een emoties kwamen er los. De gids vertelde ons dat wij later zullen teruggaan, omdat het minder druk is. Na enkele uren teruglopen en alles dat zeer begon te doen, kwamen we weer terug bij het beginpunt, het St.-Catharinaklooster. Daar wachten we tot we naar binnen mogen. We zijn bij de eerste groep die toestemming krijgt. Ook in het klooster het een en ander met bijbelse geschiedenis. Zo is er het brandende braambos dat een loot moet zijn uit het bos van waaruit God Mozes toesprak en hem opdroeg zijn volk naar het beloofde land te leiden. Andere hoogtepunten zijn de vele iconen en de klokketoren uit 1871 die door Tsaar Alexander is geschonken. Opvallend is ook de moskee in het klooster. Deze werd in 1106 gesticht om de plaatselijke moslimheersers gunstig te stemmen. Wanneer we het klooster uit zijn, gingen wij snel naar ons busje, wilden helemaal niets drinken of eten, we wilden terug naar ons hotel, of we vermoeid waren? Het was best pittig te noemen de beklimming van de Mozes Berg. We gaan terug naar Dahab. De rest van de dag, een beetje rustig aan: we zijn nog wat slaperig na een nacht wakker te zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
